MRU - Boryszyn i WysokaPo raz pierwszy na Międzyrzecki Rejon Umocniony ( MRU ) przyjechałem w 1996 roku. Wtedy wiedziałem tylko, że umocnienia znajdują się w okolicy miejscowości Nietoperek, więc z kuzynami pojechałem praktycznie w ciemno. Przejechaliśmy drogę na Nietoperek i przypadkowo jechaliśmy koło widocznego z drogi obiektu bojowego 717 w Pniewie. Postanowilismy przy najbliższej nadarzającej się okazji zawrócić i tak dojechaliśmy do Wysokiej. Przed sklepem spotkaliśmy osobę ubraną w moro więc postanowiłem zapytać się  o lokalizację bunkrów. Podjechaliśmy z nim do pałacyku w Boryszynie i tam po raz pierwszy w życiu spotkałem ” Małego ”, który bardzo chętnie  pokazał nam  bunkry. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że nie będzie w Polsce innej miejscowości, którą tak często będę odwiedzał. Pierszym obiektem jakim w życiu wchodzilem do podziemi był Pz.T.2, niedokończony obiekt wieży haubicznej nr.2 baterii pancernej w pobliżu Boryszyna . Podziemia tzw. ” Pętli Boryszyńskiej ” dzierżawiła wtedy pani Ania ( razem z p. Robertem Jurgą autorka wielu publikacji i książek na temat MRU ) . Pierwsze wejście w absolutną ciemność, rozświetloną jedynie blaskiem latarek, zrobiło na mnie niesamowite wrażenie. Zupełnie odizolowani od świata grubą warstwą betonu ruszyliśmy w podziemne królestwo.  Najlepszy jest moment, gdy milkną wszelkie rozmowy, w absolutnej ciszy słychać wtedy  bicie własnego serca. Jeszcze tego samego dnia, gdy odwieźliśmy ” Małego ” do pałacu, zwiedzaliśmy podziemia na własną rękę innym obiektem w okolicy miejscowości Pniewo. Kompletnie nie znałem wtedy MRU, więc adrenalina była na wysokim poziomie. Następnym razem ( po pięćdziesiątym przestalem liczyć ) już samotnie włóczyłem się podziemnymi korytarzami  od jednego obiektu do drugiego. W okolicy Boryszyna zbudowano fragment podziemi w kształcie pętli  tzw. ” Pętla Boryszyńska ” , który miał być zapleczem dla planowanej baterii pancernej ( Panzerbatterie )  nr. 5,  której budowę rozpoczęto, ale  projektu nie zrealizowano.  Bateria miała być uzbrojona w trzy haubice kalibru 149 mm. o zasięgu 15,5 km. Obecnie zespół podziemnych dworców tzw. ” mijanek ” dla kolei wąskotorowej, koszar i komór amunicyjnych udostępniony jest do zwiedzania dla turystów. W pobliżu pętli warto zobaczyć wyprowadzony z podziemi ponad poziom lasu żelbetonowy komin wentylacyjny oraz kilka obiektów bojowych ( nr. 776, 713, 714, 715 ). W samym Boryszynie  przy wjeździe do niej, od strony miejscowości Wysoka przy samej drodze stoi obekt bojowy 778. W czasie II wojny światowej  został zamaskowany i obudowany drewnianymi ścianami, aby przypominał wyglądem szopę. Po zajęciu Boryszyna przez Armię Czerwoną został przez nich wysadzony. We wsi Wysoka naprzeciw sklepu pani Mirki stoi głaz upamiętniający majora Aleksieja Karabanowa, dowódcy 3 batalionu czołgu 44 brygady pancernej wojsk radzieckich, który zginął w tym miejscu 30 stycznia 1945 roku. Po przejechaniu pod osłoną nocy zapory przeciwpancernej w Pniewie, wychylił się ze swojej wieżyczki czołgu i został trafiony przez  niemieckiego żołnierza. Strzał prawdopodobnie padł z obiektu bojowego 775, znajdującego się na wzgórzu przy jeziorze Paklicko Małe, który swojego czasu wizytował sam wódz III Rzeszy Adolf Hitler. W  lesie w okolicy wsi możemy zobaczyć dwa kolejne bunkry o numerach 772 i 773. W pobliżu schronów zachowała się hala, która powstała na potrzeby podziemnych zakładów ” Daimler – Benz ”. Do jej wnętrza doprowadzono tor kolejki, który połaczony był z pobliskim wjazdem ( jedynym ukończonym wychodzącym na powierzchnię z trzech zaplanowanych ). Fragment podziemi w lesie koło Wysokiej zaadaptowano w 1943 roku na linię produkcyjną części silników lotniczych, którą zajmowała się wspomniana firma. Pierwotnie główny wjazd do podziemi miał być broniony olbrzymim blokiem bojowym  ( B-Werk 764 ) mającym osłaniać wjazd kolejki do podziemi . W styczniu 1945 roku  został wysadzony początkowy odcnek tunelu. Nieukończony wjazd został w późniejszym czasie zabezpieczony murem oporowym. Pod koniec 2010 roku oczyszczono teren wjazdu i usunięto ziemię z jego  prawej części. Zapraszam do obejrzenia zdjęć z Boryszyna i Wysokiej, które zostały zrobione w latach 1996-2012, podobnie jak fotografie zamieszczone w poprzednim poście.